از آنجایی که بوسیدن فرزندان تأثیر فراوانی بر تربیت آنان می گذارد اهل بیت (ع) برای بوسیدن فرزندان پاداش و اجر ویژه ای بر شمرده اند. در این مجال به چند روایت اشاره می کنیم:

در متون دینی، در مورد سیره رسول الله (ص) آمده است: روزی پیامبر (ص) امام مجتبی و سیدالشهداء(ع) را می بوسیدند یکی از اصحاب به نام اقرع بن حابس عرض کرد: یا رسول الله(ص)! من ده فرزند دارم، که تا کنون هیچ یک از آن ها را نبوسیده ام؛ حضرت فرمودند: من چه کنم که خدا مهربانی را از دل تو بر گرفته است؟

حضرت امام صادق(ع) می فرمایند: فرزندانتان را زیاد ببوسید؛ خداوند متعال به ازای هربوسه یک درجه در بهشت به انسان می دهد، که اندازه ی پانصد سال راه است.

حضرت امیرمؤمنان(ع) می فرمایند: کسی که فرزندش را ببوسد برای او یک حسنه به حساب می آید و کسی که موجب سرور و شادمانی فرزندانش شود، خداوند در روز قیامت او را شادمان خواهد کرد.

حضرت امام صادق(ع) به نقل از پیغمبر (ص) می فرمایند: کسی که فرزندانش را ببوسد، خداوند در نامه عمل او یک حسنه می نویسد.

منبع:
1- مکارم الاخلاق،ص220.
2- وسایل الشیعه،ج21،ص485.
3- بحارالانوار،ج101،ص99.
4- وسایل الشیعه،ج21،ص485.
5-حقوق خانواده،ص22.

تحقیقات نشان می‌دهد که هوش هیجانی، بهترین پیش‌گوی دست‌آوردهای آینده کودک است. هم‌چنین بسیاری از مردم بر این باورند که هوش هیجانی، بیش‌تر از ضریب هوشی و مهارت‌های فنی، به موفقیت کودکان کمک می‌کند. 

به توانایی افراد در شناخت و کنترل احساسات شخصی خود و دیگران و هم‌چنین استفاده از این توانایی برای تصمیم‌گیری بهتر، تفکر خلاقانه، انگیزه بخشیدن به خود و دیگران، لذت بردن از سلامتی و روابط بهتر و زندگی شادتر، «هوش هیجانی» می‌گویند. تحقیقات نشان می‌دهد که هوش هیجانی، بهترین پیش‌گوی دست‌آوردهای آینده کودک است. هم‌چنین بسیاری از مردم بر این باورند که هوش هیجانی، بیش‌تر از ضریب هوشی و مهارت‌های فنی، به موفقیت کودکان کمک می‌کند.

ادامه مطلب...

سال ها رفت و دلم در تب و تاب است هنوز 

نقش مستورى من؛ نقش بر آب است هنوز

به طرب حمل مکن سرخى رویم که ز هجر

قلب آکنده ز غم، دیده پر آب است هنوز

من کجا؟ یار کجا؟ طالع بیدار کجا؟

من اسیر غم او، بخت به خواب است هنوز

دامنش گیرم اگر لطف خدا یار شود

لیک افسوس که این قصه سراب است هنوز

سخت من طالب دیدار و تو غایب ز نظر

ز آتش هجر تو این قلب، کباب است هنوز

هم چو یک قطر? آبیم به دریاى جهان

زندگى زودگذر، هم چو حباب است هنوز

"ناصر" از عشق تو آموخت سخن گفتن را

زین سبب گفت? او گوهر ناب است هنوز

آیت الله ناصرمکارم شیرازی

هنگامی که هورمون های تستسترون و استروژن در بدن تغییر یابد، ناخودآگاه بر روی رفتار شما با فرزندتان تأثیر می گذارد. وقتی شما مرتب بر سر فرزندتان فریاد بزنید و به او دستوربدهید ، باید شاهد نافرمانی و سرکشی او نیز باشید. اولین توصیه ای که به شما می کنم این است که پیش از هر گونه ارتباطی با نوجوانتان، ابتدا مشکلات هورمونی خود را برطرف کنید.

به خاطر دارم هنگامی که شخصیت پسربزرگم به یکباره تغییر کرد و از یک پسر مودب و شیرین به یک فرد عصبانی و بداخلاق تبدیل شد ، مرتب به من اخم می کرد و غر می زد.
شخصیت پسر دیگرم که 16 سال دارد، طور دیگری است. بسیار پرحرف است و با هر چیزی که من بگویم مخالفت می کند.
دختر 18 ساله ام کاملا با دو پسرم متفاوت است و تقریبا رفتار دوستانه ای با من دارد. ولی به تمیزی و پاکیزگی خود بیش از حد اهمیت می دهد.
هنگامی که پسرم، 14 ساله بود دوست داشت موهایش را مانند یکی از هنرپیشه ها کوتاه کند. خود را کاملاً در شخصیت او می دید و هر عملی که او انجام می داد، الگوبرداری می کرد. البته همه ی دوستان او این گونه نبودند ولی آن ها نیز ویژگی های منحصر به خود را داشتند. شخصیت نوجوانان در این سن وسال با یکدیگر متفاوت بوده و هر کدام الگوی خاص خود را دارند.
ما نمی توانیم یکسری قوانین خاص را برای همه نوجوانان به یک صورت به کار ببریم.

ادامه مطلب...

ته خط از همین جا که چشم بیندازی پیداست. چند روزی دور همی ‌و سرگرمی ‌و بعد ترس فردا و این‌که حالا با چه رویی برگردم خانه؟ هر روز به ‌امید فردا که اتفاق بهتری می‌افتد و وعده‌هایی که به سرانجام نمی‌رسند. زندگی گروهی اولش جذاب است و بعد خسته‌کننده می‌شود. فرار، واژه هیجان‌انگیزی است؛ باز کردن در به روی دنیای ناشناخته و خطرهایش را به جان خریدن، آسان نیست. پسرها از خانه فرار می‌کنند تا ناشناخته‌هایشان را پیدا کنند یا فرصت‌های تازه‌ای به رویشان گشوده شود.

وقتی حرف فرار از خانه پیش می‌آید ، ذهن‌ها بیشتر به سمت فرار دختران متمایل می‌شود؛ شاید چون از نظر فرهنگی فرار دختران قبح بیشتری در جامعه دارد. با این حال فرار از خانه دختر و پسر ندارد و به دلایل مختلف فرار پسران از خانه بیشتر هم هست. به گفته معاون اجتماعی سازمان بهزیستی، سیدمهدی محمدی، فرار از خانه هم در میان دختران وجود دارد هم در میان پسران، اما تحقیقات نشان می‌دهد میزان فرار پسران بیشتر از دختران است.

ادامه مطلب...

روند کاری هیچ یک از ما همیشه یکسان نبوده و نخواهد بود. شرایط افول روند کاری برای هریک از ما ممکن است اتفاق بیفتد.

معمولا کسانی که تجربه بیشتری در کار و حضور در محیط کاری دارند حد اقل یک بار این شرایط را تجربه کرده اند. در چنین شرایط معمولا نه از محیط کاری تان رضایت دارید و نه از سطح درآمدتان . در این شرایط معولا کار یکنواخت شده و نیاز به تغییری دارید تا به دوران اوج باز گردید.

در این چنین مواردی معمولا توصیه باتجربه ها این است که مهارت ها و توانایی های موجودتان را کنار هم بگذارید تا به ارزیابی دقیقی از وضع موجود دست یابید.

وجه تمایز شما با دیگران در چیست؟ خط خوبی دارید؟ توانایی مذاکره تان بیشتر است؟ روابط عمومی خوبی دارید؟ شاید یک زبان خارجی بدانید ویا حتی مهارت ویژه شما صدای گرم و زیبا باشد.

همه این ها  را بنویسید و نحوه بیان مناسب آنها در رزومه تان را مطرح کنید به این ترتیب خواهید توانست به خواسته هایتان برسید.

5 پیشنهاد برای رهایی از افول کاری

اول این‌که ما در زمان‌هایی در مسیر شغلی خود دچار افول می‌شویم که در این زمان‌ها نیاز داریم تا همه تجربیات و توانایی‌ها را کنار هم بگذاریم و دوباره مسیر جدید شغلی را ترسیم کنیم

دوم پیروی از قوانین، دستور‌العمل‌ها و استانداردها بسیار عالی است و به افزایش کیفیت کار کمک می‌کند. اما گاهی ساختارشکنی و تعریف دوباره استاندارها می‌تواند برگ برنده ما باشد.

سوم زمانی می‌توانیم ساختارشکنی کنیم که نسبت به توانایی‌ها و تجربه‌های خود آگاهی و نسبت به کاری که می‌توانیم انجام بدهیم اعتماد به‌نفس لازم را داشته باشیم.

چهارم تجربه صرفا از شکست‌ها و ناکامی‌ها به‌دست نمی‌آید، بلکه موفقیت‌های هرچند کوچک می‌تواند درس‌هایی داشته باشد که یادآوری آن در شرایط سخت، به بازسازی افکار و روحیه ما کمک می‌کند.

کاش برساحل رودی خاموش ، عطرخوشبوی گیاهی بودم، چوبرآنجا گذرت می افتاد، به سراپای تو جان میسودم

کاش چون نای شبان میخواندم، بنوای دل دیوانه خود، خفته بر هودج مواج نسیم، میگذشتم زدرخانه تو

کاش چون پرتو خورشید بهار، صبح ازپنجره میتابیدم،ازپس پرده لرزان حریر، رنگ چشمان تو را می دیدم

کاش ازشاخه سرسبز حیات ،گل اندوه مرا میچیدی ،کاش در شعر من ای مایه عمر ،شعله جان مرا میدیدی  

                                                                                                                          یامهدی ادرکنی 

تا همین چند سال پیش وقتی از کسی تعریف می کردن، می گفتن فلانی آدم سلیم النفسیه یا خیلی سلیم النفسه؛ یعنی خیلی آدم درستکار و قابل اعتمادیه ، اما در چند سال اخیر نگاه ها بیشتر متوجه سلامت تن و جسم شده و همه دغدغه ها به اون سمت می چرخه ، گویی سلامت نفس و روان خیلی فعلا اهمیت نداره ! در حالیکه می دانیم بسیاری از ناراحتی های جسمی در زمان ما خودش از همین بیماری روح و روان ریشه گرفته ، افسردگی ها ، اضطراب ها واسترس ها که خود عامل بیماری های جسمی میشن ، از بیماری روح و روان و نداشتن سلامت نفس بوجود اومدن و در سطح وسیع همه گیر شدن. حالا چطور، یک کمی فکر کنیم : پیمان شکنی و نقض قول و قرار ، گسترش دروغ ، بی اعتمادی ،خیانت در امانت ، بی توجهی به پاکی مال و نگاه ها ، گسترش چشم و هم چشمی ، آزمندی و طمع ورزی ، حسادت و ... اینها همگی یک دسته از بیماری های نفسانی است که آثار جسمانی و بدنی هم دارند. تازه باعث بسیاری از بیماری ها و مشکلات اجتماعی و اقتصادی هم میشن. خوب کی باید ما رو بیدار کنه؟ کی باید مارو درمون کنه؟ تا کی باید غفلت کنیم و نسبت به مسائل روحی و روانی کم توجهی کنیم. اینهمه بیراهه رفتیم و دیدیم ثمرشو، آیا وقتش نرسیده دور بزنیمو سلامت روح و روان خودمون را اولین اولویتمون قرار بدیم. بیاییم از خودمون شروع کنیم.

منبع:مجله پزشکی مادر