|
مشاوره نوین
هر کس مى خواهد عزیزترین مردم باشد، باید تقواى الهى پیشه کند. حضرت محمدمصطفی (ص)
| ||
|
4- چرا امام هادی (ع) را انتخاب کرده اند؟ الف: برای راه اندازی یک سلسله توهین، ابتدا باید کمترین حساسیت را برانگیخت تا بتوان فرصتی برای تنفس گرفت، فضا را سنجید و کار را ادامه داد. حالا اگر نعوذ بالله من و شما بخواهیم از میان امامان معصوم یکی را برای این موضوع انتخاب کنیم، کدام یک را بر می گزینیم؟
ج: دلیل دیگری که محتمل است!
بحث در مورد این دلیل را با گفتار و مثالی پندآموز، از عارف واصل، حاج میرزا اسماعیل دولابی آغاز می کنیم.
باید گفت همان گونه که خطبه های توحیدی امام علی (ع) در قله معارف توحیدی است، بی شک می توان زیارت جامعه کبیره که از امام هادی (ع) نقل شده است را در قله معارف ولایی به شمار آورد که ائمه معصومین علیهم السلام تبیین کرده اند.
توجه به این معارف می تواند قدرت عظیم و استقامت بی نهایتی را در شیعیان جهان به وجود بیاورد و احتمالاً همین موضوع است که دشمنان را متوجه این امام همام کرده است.
- وَخُزّانَ الْعِلْمِ، و گنجینه داران دانش
آنچه شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام در این زیارت می گویند:
- فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ غَیْرِکُمْ پس با شما باشم با شما نه با غیر شما.
- وَ جَعَلَنى مِمَّنْ یَقْتَصُّ آثارَکُمْ، وَ یَسْلُکُ سَبیلَکُمْ، وَیَهْتَدى بِهُدیکُمْ، وَ یُحْشَرُ فى زُمْرَتِکُمْ، وَ یُکَرُّ فى رَجْعَتِکُمْ، وَیُمَلَّکُ فى دَوْلَتِکُمْ، وَیُشَرَّفُ فى عافِیَتِکُمْ، وَ یُمَکَّنُ فى اَیّامِکُمْ، و (خداوند) بگرداند مرا از کسانى که پیروى کند از آثار شما و مى رود به راه شما و راهنمایى جوید به راهنمایى شما و محشور گردد در گروه شما و بازگردد در دوران رجعت و بازگشت شما و به فرمانروایى رسد در دوران حکومت شما و مفتخر گردد به عافیت (و حسن عاقبت) از شما و مقتدر گردد در روزهاى (حکومت) شما.
5- چرا زبان طنز را برگزیده اند؟ در فضایی که عقلانیت و منطق حاکم باشد بی شک حق و حقیقت آشکار می شود. حال اگر صاحبان یک ایدئولوژی ببینند که در حال مقهور شدن در مقابل یک ایدئولوژی برتر هستند، باید برای تن ندادن به این شکست، فضای رقابت را از عقلانیت و منطق تهی کنند. مثل تماشاگران طرفدار یک تیم فوتبال که وقتی می بینند تیمشان 10 تا گل خورده است و گلی نزده است، در دقایق پایانی بازی از نرده های ورزشگاه بالا می روند و می ریزند داخل زمین بازی و یک فصل مفصل داور و بازیکنان تیم پیروز را کتک می زنند! این دقیقا کاری است که صاحبان ایدئولوژی لیبرالیسم در مقابل ایدئولوژی اسلام راستین می کنند.
6- در مجموع دشمن به دنبال چه اهدافی بوده است؟
«تشکیل حلقه‌های روشنفکری در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی می‌تواند پیشرفت این روند را بسیار سرعت ببخشد.»
«ما معتقدیم که وظیفه دانشگاهها و مراکز روشنفکری، در درجه اول، مبارزه با خرافات، نادانی و تعصب است.» «ما اعضای کمپین بر نقش تبلیغات در پیشبرد هدف خود بسیار تأکید داریم. این تبلیغات باید هم در دنیای مجازی و هم در دنیای واقعی و با تکیه بر اخلاق عقل‌محور و گفتمان انجام شود.»
به عقیده بنده پایه ریز این طرح یک اتاق فکر خبره در خارج از کشور بوده است که با فراخواندن افراد گوناگون، بخصوص گروهک های مخالف جمهوری اسلامی، آنها را اجیر ساخته و یک تیم حرفه ای از طنزنویسان، گرافیست ها و غیره را تشکیل داده و با دادن خوراک فکری به آنها، از این جماعت قلم به مزد کار می کشد.
و اما در مورد این که چه کسانی عضو این کمپین هستند باید گفت: با رجوع به وبلاگ های این جماعت متوجه می شویم که تعداد زیادی از این اعضا، متعلق به گروهک های مخالف جمهوری اسلامی هستند که پس از شکست مفتضحانه فتنه 88 فرصتی برای عقده گشایی یافته اند. اگر هنوز کسی ... - با این توصیفات اگر هنوز کسی این اقدام را «شیطنت یک مشت آدم ضد مذهب» می داند، باید لااقل به این سوال پاسخ بدهد که آیا می شود این حجم انبوه کارهای گرافیکی، نوشته های حرفه ای طنز و کلیپ تصویری که در این صفحه به کار رفته است و مستمر و مداوم به روز می شود، به صورت خلق الساعه و بی هیچ حمایت و سرمایه گذاری به وجود آمده باشد؟
- اگر هنوز کسی اهداف تشکیل این کمپین و البته انجام دیگر کارهای مشابه را آنقدرها بلند نمی داند که ربطی به بیداری اسلامی و مشکلات فرا روی جهان سلطه داشته باشد، به این قسمت از مرامنامه این گروه توجه کند: «ما اعضای کمپین خواهان گسترش مأموریت این کمپین به تمام مناطق جهان و ایجاد همگرایی بین‌المللی هستیم. اگر چه این کمپین به زبان پارسی است و به موضوعات مطرح در ایران می‌پردازد، اما یقینا قابلیت آن را دارد تا با جنبش‌های بین‌المللی همگرایی و اتحاد پیدا کند.» آری به نظر می رسد، این برنامه از ایران به عنوان «قلب تپنده نهضت جهانی ضد سلطه» آغاز شده است و اهداف بلندی را در سرتاسر جهان دنبال خواهد کرد. 8- چه اموری باعث شده تا تعدادی از جوانان میهنمان با پیوستن به این کمپین، به هتاکی های بی شرمانه علیه مقدسات اسلام بپردازند؟
بحث را با مطرح کردن این سوال آغاز می کنیم که چرا هیچ یک از همین جوانان، راضی نمی شود پدر و یا مادر خود را حتی پس از مرگشان به تمسخر گرفته، مورد توهین قرار دهد؟ پاسخ روشن است؛ زیرا همه به تاثیر و جایگاه والدین، زحمات و دلسوزی هایشان و حقی که بر گردنشان دارند، آگاه هستند. به عقیده بنده اساس این توهین ها بر این موضوع استوار است که این جوانان نتوانسته اند به این سوال پاسخ بدهند که امام هادی (ع) به چه درد زندگی ما می خورد و بود و یا نبود اعتقاد به ایشان در زندگی ما چه تاثیری دارد؟ همین نتوانستن باعث شده به قضاوت بنشینند و اساس مسئله را به تمسخر بگیرند. در اینجا لااقل دو ایراد به ما وارد است؛ اول اینکه عدم تبیین مباحث ریشه ای در زمینه امامت به خصوص نقش، اهمیت و جایگاه امام معصوم در زندگی مردم؛ زیرا زمانی که چیزی جز حوادث تاریخی و حکایات زندگی ائمه علیهم السلام به دانش آموز و دانشجویانمان یاد نداده ایم، چه توقعی است که او بتواند از پس این سوال بر بیاید؟
مسئله دوم نیاموختن نحوه اندیشیدن و تنها روخوانی کردن اندیشه ها برای فرزندان این مرز و بوم است. طیف تقریبا گسترده ای از جوانان ما تنها میراث بر اندیشه ها بوده اند و اگر اندیشه ای را هم پذیرفته اند با تعقل همراه نبوده است. با این اوصاف باید حق داد که جوانی که پشتوانه استوار عقلی برای اعتقاداتش نمی بیند در مقابل سیل عظیم شبهه افکنی دشمنان تسلیم شود و اعتقاداتش را دو دستی به شیاطین تحویل دهد. متاسفانه ما نتوانسته ایم حتی ایشان را از «لاشیء» به «لا ادری» برسانیم. (6) اینجاست که آدم منظور سخنان اندیشمندانه ی رهبر معظم انقلاب در مورد موضوع آموزش فلسفه به کودکان را در می یابد.(7)
چند تقصیر دیگر که در این قضیه دخیل بوده است را به صورت گذرا مورد بررسی قرار می دهیم؛ - ما نتوانسته ایم به جوانانمان بفهمانیم که نباید مشکلات و ایرادهایی که در میهن عزیزمان وجود دارد را به پای اسلام بگذارند. - ما راه را برای ابراز انتقادات این قشر نسبت به مسائل پیرامونشان هموار نکرده ایم و نحوه صحیح انتقاد و امر به معروف و نهی از منکر را به آنها آموزش نداده ایم. به راستی آیا آموزش امر به معروف و نهی از منکر در آموزش و پرورش و آموزش عالی ما جایگاهی دارد؟ اگر کسی از دوستان و آشنایان ما در مقابل ما لطیفه ای بگوید که در آن ارزش ها و مقدساتمان به تمسخر گرفته شوند ما باید چه کار کنیم؟ - غفلت از ترویج طنز اخلاق مدار در جامعه؛ تبیین این موضوع مجال بیشتری می طلبد، ولی در اینجا خوب است برای پی بردن به گوشه ای از برکات و فواید طنز به پاسخ رهبر معظم انقلاب (حفظه الله تعالی) به نامه مرحوم کیومرث صابرى، مدیر مسئول مجله‌ى گل‌آقا اشاره کنیم که ایشان با اشاره به خلأ فرهنگى و هنرى در زمینه طنز می فرمایند: «طنز صادق و دلسوزانه باید همه‌نقاط معیوب، بخصوص آنها را که کمتر به چشم مى‌آیند و آنها که بیشتر به علم و اطلاع همگان از آن نیاز هست، هنرمندانه ببیند و بنمایاند. امروز جامعه و نظام انقلابى ما با دشمنانى روبه‌روست که همه ابزارهاى محسوس و نامحسوس را براى ضربه زدن و جریحه‌دار کردن مردم و نظام و انقلاب به کار مى‌برند. براى آگاه کردن ذهن مردم از خدعه دشمن، چه وسیله‌اى از طنز هنرمندانه و شیرین و زیرکانه، بهتر و کارى‌تر؟» (نامه به تاریخ 1370/04/27) شاید بد نباشد مسئولینی که هنوز به ظرفیت ها و قابلیت های فراوان طنز پی نبرده اند و باز قرار است تمام همّ خود را مصروف ساخت «خنده بازارها» کنند، اندکی در این چند سطر از مرامنامه کمپین تامل کنند: «روش خاصی که کمپین در پیش گرفته، استفاده از زبان طنز (طنز جدی، طنز تلخ) است. به نظر ما زبان طنز بهترین شیوه برای بیان حقایق است. در واقع، این کمپین به قصد خنده و تفریح صرف و به قصد هزل و تمسخر بی‌محتوا تشکیل نشده است. شاید اصلی‌ترین ویژگی این کمپین در «جدیت» آن باشد؛ چرا که این مبارزه و تلاش، رویکردی کاملاً جدی و راسخ را می‌طلبد.» - عدم تبیین و ترویج اخلاق و عرفان اسلامی در جامعه؛ وقتی جامعه (لااقل جامعه فضای مجازی) به بد اخلاقی مفرط مبتلا شد، وقوع اینگونه مسائل نباید برای ما آنچنان غیرمترقبه باشد. وقتی گروه زیادی از جوانان ما به سمت کتاب ها و رسانه های مبلغ عرفان های کاذب و انحرافی کشیده می شوند تا مگر فطرت خداجوی خود را تسکین دهند، آیا خیلی عجیب خواهد بود که جوان در خود نیازی به ائمه علیهم السلام احساس نکند؟ به راستی چرا ما در میهن اسلامیمان تقریبا چیزی به عنوان فقه انحرافی نداریم، ولی از آن طرف تا دلتان بخواهد مکاتب اخلاقی منحرف و عرفان های نوظهور و انحرافی داریم؟ آیا حوزه های علمیه و دیگر مراکز دینی ما، حق اخلاق و عرفان اسلامی را آنگونه که باید ادا کرده اند؟ حوزه های علمیه که لبریزند از متخصصین طراز اول فقه، چه کارنامه ای در زمینه تربیت معلمین و متخصصین اخلاق و عرفان دارند؟ - (باید حواسمان باشد که: «دین اسلام منظومه و سیستمی است که نپرداختن و بی توجهی به یک بخش آن می تواند منطق بخش های دیگر آن را زیر سوال ببرد.) - بهره نبردن از لعن و تبری دشمنان اهل بیت (ع)؛ هرچند به نظر می آید هر دو اصل تولی و تبری آنگونه که باید در جامعه ما مورد توجه قرار نگرفته اند، ولی باید گفت آنچه که بیشتر مورد غفلت قرار گرفته، اهمیت و جایگاه فوق العاده لعن و تبری دشمنان اهل بیت (ع) در خودسازی و تزکیه نفس است. متاسفانه امروزه گروهی تحت عنوان تکثر گرایی، تساهل و تسامح و یا عرفان مآبی و تصوف گرایی، به نفی لعن و تبری و دعوت به صلح پرداخته اند که نتیجه طبیعی آن چیزی جز غیرت گریزی دینی در جوانان ما نبوده است و بی شک این موضوع سبب شده است تا دشمن عرصه را باز دیده و در اهانت به مقدسات ما جری تر شود. - تنی و ناتنی کردن ائمه (ع)؛ به راستی آیا در تبیین شخصیت والای ائمه تبعیض قائل نشده ایم؟ کودک و پیر و جوان ما چقدر از نقش والا و بزرگواری های امام هادی (ع) با خبرند؟ (8) - مسخره شدن روزمره ی نام ائمه علیهم السلام در جامعه؛ باب شدن اسم ها و ترکیباتی مانند جواد، غضنفر، حسن کچل، علی چپ و ... که به فراوانی در گفتار روزمره و رسانه های ما وجود دارند، بی شک در ایجاد این مسئله موثر بوده است. - شیوع بی دردی مزمن در مردم؛ واقعیت این است که ما از بس در قبال مشکلات فرهنگی اطراف خود – چه برسد به فضای مجازی- سکوت کرده ایم که عرصه برای هرگونه بی مبالاتی و هنجارشکنی فراهم آمده است. این ماجرا در طنز تلخ روزگار کار را به جایی کشانده که قشر مذهبی به عنوان اکثریت مردم، از جایگاه مدعی به جایگاه متهم تنزل یافته است. به عنوان مثال وقتی در جایگاه مدعی نپرسیدیم چرا برخی مردان جامعه، ناموس خود را وقف عام کرده اند تا هر کس از خلق ا... که اراده کرد از دیدار چهره و اندامشان محضوض گشته، حالَش را ببرد، آنگاه دیدیم که در جایگاه متهم محکوم شدیم و همین جماعت برای ناموس چادریمان شعر گفتند، حجابش را به تمسخر گرفتند، او را کلاغ، خاله سوسکه، نجمه آر پی جی و فاطی کماندو خطاب کردند. ما هم نشستیم و تماشا کردیم و ای کاش لااقل نفس لوامه ای بود که گاهی از درون به ما بگوید: ای مردان بکوشید یا جامه زنان بپوشید! (9) نشستیم و گفتیم باید با اینها به روش احسن مجادله کنیم در حالی که این جماعت ظلم کرده بودند و طبق آیه قرآن مشمول جدال احسن نمی شدند. (10) و حالا هم نشسته ایم، فرصت ها را یک به یک از دست می دهیم و حواسمان نیست که اگر گل نزنی، گل می خوری!!! خلاصه ی کلام اینکه ما مردم، گمشده ای داریم که به چند نام خوانده می شود؛ خشم انقلابی، غیرت دینی، بغض فی الله بنابراین (هر کس گمشده ما را یافت آن را تحویل داده، مژدگانی دریافت نماید!!!) نوبت به راه حل رسید.
9- حال چه باید کرد؟ در این مسئله شکی نیست که ما از یک طرف باید ضمن برطرف کردن ایرادهای مطرح شده، این هتاکی ها را به بهترین شیوه پاسخ بدهیم و عرصه را بر هتاکان تنگ کنیم. ولی از طرف دیگر دلیلی وجود ندارد که برای مقابله با این جریان حتما در میدانی بازی کنیم که دشمن آن را طراحی کرده و خودش هم برای آن قانون نوشته (11)، بلکه می توان با تشکیل منبرهای الکترونیک و بهره جستن از ابزارهای اطلاعاتی (مانند کاری که سایت هتاکین در برملا کردن تدریجی نام و اطلاعات شخصی اعضای این کمپین انجام داده است) به هدایت، ارشاد و پراکنده ساختن این جمع پرداخت و در عوض با خروج از این رویکرد منفعلانه در عرصه ی فرهنگ - که هرگز با شرایط بدر و خیبر ما همخوانی ندارد - مدام جبهه های فرهنگی جدیدی را پیشاروی دشمن گشود و با این جریان به مبارزه برخاست.
درتوضیح منبر الکترونیک به این توضیح بسنده می کنم که روحانیت محترم وقتی می بیند این قشر از جوانان نه به مسجد می آیند که پای منبرش بنشینند و نه صدا و سیمای مملکت را قبول دارند تا از آن طریق بشنوند، باید دست به کار شوند، بسم الله گفته، ادبیات این قشر را فرا بگیرند (12) و به صورت حرفه ای وارد رسانه های مورد استفاده و وثوق این قشر شده و به پاسخگویی شبهات و مسائل این جوانان بپردازند. آری زمانی که امیرالمومنین علی علیه السلام دید مردم به درِ خانه اش نیامدند، چهل شب همراه با بانوی پهلوشکسته به در خانه ی مردم رفت، تا آنان را به هدایت و رحمت الهی بکشاند و نجاتشان دهد.
(البته نباید زحمات روحانیت گرانقدر به خصوص در سامانه های پاسخگویی به سوالات و شبهات دینی را از یاد برد که اگر پای صحبت این بزرگواران هم بنشینیم دلی پر درد دارند) سخن آخر در عرصه مجازی به حرکت جهادی نیاز داریم. باید به خود آمده و دست به کار شویم؛ چرا که در عدالت حضرتش تردید است، اگر فردای قیامت تنها از آنچه کرده ایم بپرسد و نپرسد از آنچه می توانستیم و نکردیم. یقین کنیم که اگر تمام روزها عاشورا و تمام زمین کربلاست بی شک هر روز این صدا در تمام زمین می پیچد که؛ هَلْ مِنْ ذابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللّه هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخافُ اللّه فینا، هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجُو اللّهَ فِى اِغاثَتِنا هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجُو ما عِنْدَاللّه فِى اِعانَتِنا «آیا مدافعی هست که از حریم رسول خدا دفاع کند؟ آیا یکتاپرستی هست که از خدا بترسد و ما را یاری دهد؟ آیا فریادرسی هست که به خاطر خدا ما را یاری رساند؟ آیا کسی هست که به خاطر روضه و رضوان الهی به نصرت ما بشتابد؟»
«والسلام» [ یکشنبه 91/3/7 ] [ 12:1 عصر ] [ خداداد مؤذنی بیستگانی ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  به شوق صبح و سحر، شام تار هم خوب است برای گریه شدن آبشار هم خوب است تمام هفته خطا و غروب جمعه دعا کمی خجالت از این انتظار هم خوب است اگر چه لایق وصل تو نیستیم آقا ولی کشیدن ناز نگار هم خوب است گمان کنم که نمی بینمت، بگو غلط است امید دادن این بی قرار هم خوب است کسی به فکر شما نیست، همه خوبند ملال نیست دگر، کار و بار هم خوب است مرا ببند که من جای دیگری نروم برای عبد فراری حصار هم خوب است هوای شهر بد و گریه سخت و حال بد است کمی هوا وسط این غبار هم خوب است اگر نشد برسم من به پابوسی تو برای این دل من وصف یار هم خوب است برای اینکه به دست آورم دلت را من قسم به فاطمه داغدار هم خوب است مرا ببخش به دردت نخورد نوکریم که بخشش دل این شرمسار هم خوب است اگر که پای رکابت نشد شهید شوم برای کشتن ما زلف یار هم خوب است اگر اجل به وصالت مرا مجال نداد امید آمدنت بر مزار هم خوب است | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
