سفارش تبلیغ
صبا ویژن
مشاوره نوین
هر کس مى خواهد عزیزترین مردم باشد، باید تقواى الهى پیشه کند. حضرت محمدمصطفی (ص) 

پژوهشگرانی که در زمینه زیست - عصب شناسی تحقیق می‌کنند در تازه‌ترین مطالعات خود به این نتیجه رسیده‌اند که آن دسته از سلولهای مغز که سلولهای آینه‌ای نام دارند و در واکنشهای افراد در قبال مسایلی که برای دیگران اتفاق می‌افتد سهم مهمی ایفا می‌کنند، در زمینه عوارض اجتماعی بیماری "اوتیسم" نیز مسوول هستند.

این نرونها معمولا هنگامی که افراد عمل خاصی را انجام می‌دهند و یا شاهد انجام همین عمل توسط دیگران هستند، فعالیت می‌کنند. به اعتقاد دانشمندان، این نرونها در بروز حالتی که "همدلی" نامیده می‌شود و به افراد اجازه می‌دهد تا عواطف و رفتار دیگران را درک کنند نقشی اساسی ایفا می‌کنند.
به نوشته نشریه "نیچر" مخصوص مطالعات زیست-عصب شناسی گروه محققان دانشگاه کالیفرنیا با استفاده از دستگاههای اسکن مغز، از فعالیت نرونهای آینه‌ای مغز این دو گروه از کودکان هنگامی که آنان مشغول تماشای تصاویری دربردارنده حالات مختلف چهره افراد مختلف از جمله خنده، گریه، خشم و یا بی حوصلگی و نظایر آن بودند و یا خود ادای این حالات را درمی‌آوردند، عکس گرفتند. در مطالعه روی این عکسهای تهیه شده به وسیله دستگاههای اسکن آشکار شد که نرونهای آینه‌ای در مغز کودکان مبتلا به اوتیسم به مراتب کمتر از نرونهای مشابه در مغز کودکان عادی بودند.

براساس این پژوهش هرچه میزان اجتماع‌گریزی کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر باشد، فعالیت این نرونها در مغز آنان ضعیف‌تر و بی‌رمق‌تر است.

 

 



 

  پانزده سال پیش در تابستان 1995 در آزمایشگاه جیاکومو ریزولاتی در دانشگاه  پارما ایتالیا  مشاهده ساده اما شگفت آوری رخ داد .آقای ریزولاتی در حال بررسی فعالیت الکتریکی سلول های عصبی منطقه پیش حرکتی (premotor) در مغز میمون های ماکاک بود .ناحیه پیش حرکتی مغز حرکات بدن را طراحی و آغاز می کند. فرمان های صادره از این ناحیه تکانه های الکتریکی را بوجود می آورد که در طول اعصاب حرکت می کنند تا با رسیدن به عضلات باعث حرکت ان ها می شود.هر وقت میمون شی را درچنگ می گرفت و حرکت می داد، سلول های این ناحیه از مغز تهییج و فعال می شدند . که این فعالیت از بخشی از مغز که در طراحی حرکات دخیل است انتظار  می رود . بعدا" به محض این که یک دانشجو با بستنی در دستش وارد آزمایشگاه شد چیز شگفت آوری اتفاق افتاد . هنگامی که دانشجو قیف را به لب هایش کشید، مانیتور همان علائم را در مغز میمون نشان داد. تنها با مشاهده ساده دانشجویی که بستنی را حرکت می داد و در دهانش می گذاشت . این فعالیت در مغز میمون انجام شد.

 بعدا" این آزمایش  به وسیله اشیا دیگر از جمله موز و بادام نیز تکرار شد . زمانی که میمون انسان ها و دیگر میمون ها را که بادام را به دهانشان نزدیک می کردند مشاهده می کرد، درست همانند زمانی که خود میمون بادام را به دهانش نزدیک می کرد . همان سلول های مغز بر انگیخته می شد . 

 بعد از این واقعه بسیاری  از این سلول های عصبی که حرکات هدفدار حیوان دیگر را در خود منعکس می کردند پیدا شدند، به زودی طیف بسیار گسترده تری از این سیستم نورون های آینه ای در مغز انسان ها نیز یافت شد . البته با این تفاوت که در انسان ها نسبت به میمون ها نورون های آینه ای به بالا ترین وجه انعطاف پذیر و بسیار تکامل یافته تر هستند . به گفته دانشمندان در حقیقت این تکامل انعکاس توانایی های  مجرب تر و اجتماعی  انسان ها است .

سیستم های گوناگون نورون های آینه ای مغز انسان نه تنها در اجرا و درک حرکات دیگران بلکه در درک نیت ها، اهداف، مفهوم اجتماعی رفتار و عواطف دیگران نیز تخصصی شده اند .

 نورون های آینه ای عملا"در زندگی روزمره بسیار موثوند . هنگامی که مردم با یکدیگر روبرو می شوند . به این دلیل که واقعیت مجازی و ویدئوها (آزمایشگاه)جایگزین های مبهمی  هستند .

 با این وجود یک مطالعه در ژانویه 2006 در مورد روانشناسی وسایل ارتباط جمعی نشان داد، زمانی که کودک برنامه های خشونت آمیز تلویزیون را تماشا می کند، نورون های آینه ای، به همان اندازه در چندین ناحیه از مغز درگیر در پرخاشگری فعال می شوند . در نتیجه احتمال این که کودک رفتار پرخاشگرانه انجام دهد افزایش می یابد .

 دکتر کریستین کی سرس کسی که مبنای عصبی دلسوزی و همدلی را در دانشگاه گرونینگن بررسی کرد گزارش داد که: توانایی سهیم شدن با عواطف دیگران دقیقا"با عملکرد نورون های آینه ای مرتبط است .                                                                                                                                               

زمانی که شما شخصی را می بینید که احساس درد می کند . نواحی درد در بدن خودتان فعال می شود . به عنوان مثال : وقتی که شما می بینید یک عنکبوت بر روی پای فردی می خزد شما احساس چندش آوری می کنید . زیرا نورون های آینه ای تان فعال شده است . وی بیان می دارد: افرادی که در دلسوزی و همدلی درجه و میزان بالایی دارند، سیستم     نورون های آینه ای فعالی دارند .

 دکتر کی سرس در بررسی که هنوز منتشر نشده کشف کرد که احساسات اجتماعی مانند: احساس گناه، شرمندگی ، عزت نفس (غرور)، دستپاچگی (اضطراب )، منحصرا" بر اساس سیستم نورون های آینه ای که در قسمتی از مغز به نام اینسولا پیداه شده اند هستند .  زمانی که مردم دستی را که به سوی دیگری برای نوازش می رود ، و می بینند که فرد دیگر به صورت بی ادبانه ای آن را به عقب می زند ، ناراحت می شوند و این ناراحتی اجتماعی از عدم پذیرش در اینسولا ثبت می شود ، و نشان داده می شود .


اوتیسم (در خود فروماندگى) چیست؟

افراد مبتلا به اوتیسم در دنیاى خود تنها مانده اند،  بى تفاوت به نظر مى رسند، ناتوان ازایجاد و پیشبرد روابط عاطفى با دیگران هستند و اغلب قادر به درک افکار، احساسات ونیازهاى دیگران نمى باشند.

اوتیسم یک اختلال تکاملى است که بر حیطه هاى مختلف تعاملات اجتماعى، مهارت هاى ارتباطى، ارتباط کلامى و غیرکلامى تأثیر مى گذارد. اختلال در تعاملات اجتماعى به صورت تماس چشمى خفیف، بى تفاوتى و روابط شخصى محدود، نادیده گرفتن دیگران وعدم بروز واکنش هاى محبت آمیز مشخص مى شود. اختلال در مهارت هاى ارتباطى نیزبه صورت تأخیر یا فقدان تکلم، ناتوانى در شروع گفت وگو، تکرار کلمات و عبارات به صورت کلیشه اى و به کارگیرى نامناسب آنها بدون درک مفاهیم نمود مى یابد. همچنین رفتارها، فعالیت ها و علایق آنها کلیشه اى، تکرارى و محدود است. آداب خاصى را رعایت مى کنند (مثلاً غذاهاى خاصى مى خورند) به دور خود مى چرخند. از چرخاندن اشیا و حرکات چرخشى لذت مى برند. حرکات تکرارى در بدن دارند. مثل تکان دادن دست ها (مانند بال زدن)، جلو و عقب رفتن مکرر، ضربه به سر و صورت تکرارى و مداوم.
علائم این اختلال معمولاً در سه سال اول زندگى بروز مى کنند. علت اصلى آن شناخته  نشده است و در پسران شایع تر از دختران است. این اختلال به صورت یک طیف است. حدود دو سوم کودکان مبتلا به اوتیسم درجاتى از عقب ماندگى را نشان مى دهند، قادر به تکلم نیستند و علائمى به صورت خودآزارى و دیگرآزارى نشان مى دهند. گروهى دیگر بهره هوشى نرمال دارند و در بعضى زمینه ها (مانند نقاشى) بسیار توانا هستند.


 

علائم هشدار
در صورت مشاهده این علائم در کودک خود براى ارزیابى بیشتر به پزشک متخصص مراجعه کنید
:
1.
کودک تا 6 ماهگى لبخند نزده یا در چهره اش حالتى از هیجان و بیان احساسات دیده نمى شود.
2.
تا 12 ماهگى غان و غون نکرده است.
3.
تا 16 ماهگى کلمه اى به زبان نیاورده است.
4.
تا 24 ماهگى عبارات معنى دار دو کلمه اى به کار نبرده است

5. در هر سنى، توانایى هاى قبلى خود (مهارت هاى اجتماعى، تکلم و...) را از دست داده است. اغلب والدین در سنین 14 تا 15 ماهگى متوجه مشکلى در کودک خود مى شوند اما معمولاً منتظرند به این امید که با رشد کودک شرایط تغییر کند.

 

محققان اعلام کردند واکنش نشان ندادن کودکان یک ساله به شنیدن نام خود، می‌تواند نشانه هشداردهنده ای از اوتیسم و یا دیگر مشکلات مربوط به رشد آنان باشد

به گزارش روز سه شنبه پایگاه اینترنتی رویترز، به اعتقاد پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا شناسایی زودهنگام اوتیسم انجام اقداماتی در رابطه با این مشکل را میسر می‌سازد که این اقدامات نوید نتایج مثبتی را می‌دهند.

در این تحقیق که نتایج آن در شماره آوریل نشریه "?Adolescent Medicine? ? "Archives of Pediatrics and?به چاپ رسیده است، ? 101?کودک یک ساله را که خواهر یا برادرشان اوتیسم داشته و در خطر ابتلا به این بیماری بودند، مورد بررسی قرار دادند. دانشمندان این کودکان را با ? 46?کودک هم سن که در معرض خطر ابتلا به این اختلال ذهنی قرار نداشتند، مورد مقایسه قرار دادند.

پژوهشگران در این تحقیق ضمن سرگرم کردن کودکان با یک اسباب‌بازی کوچک، آنها را با صدای رسا و واضح صدا کردند. بر اساس این تحقیق، همه کودکان در گروه کم خطر پس از یک یا دوبار صدا زدن، از خود واکنش نشان دادند اما این درصد در کودکان گروه پر خطر ? 86?درصد بود.

پس از دو سال تحقیق، دانشمندان دریافتند سه چهارم کودکانی که در سن دوازده ماهگی نسبت به اسم خود واکنش نشان نداده بودند، در سن دو سالگی دچار مشکلات مربوط به رشد بودند.

اوتیسم یک اختلال پیچیده مغزی است که در توانایی فرد برای گفتگو و برقراری ارتباط با دیگران اختلال ایجاد می‌کند.

در این گزارش آمده است هرچند این آزمایش تمامی کودکانی را که درمعرض خطر مشکلات مربوط به رشد هستند، شناسایی نمی‌کند، اما این آزمایش آسان و کم‌هزینه است و شاید پزشکان مایل باشند آن را به معاینات کلی یک سالگی کودکان بیافزایند.


آیا امیدى به درمان کودکان مبتلا به اوتیسم هست؟
نکته مهم این است که در صورت مشاهده هرگونه رفتار غیرطبیعى در هر سنى مراجعه به متخصص اولین قدمى است که والدین باید به آن بپردازند. در درجه اول روانپزشکان کودک و نوجوان و سپس روانپزشکان و روانشناسان راهنماهاى خوبى خواهند بود. بسیارى از والدین هنگامى که تشخیص اوتیسم براى کودکشان مطرح مى شود رویکرد مناسبى ندارند. گروهى کودک خود را نزد متخصص هاى مختلف مى برند به این امید که تشخیص دیگرى برایش مطرح شود. گروهى امید و آرزویى را که براى کودکشان داشتند نقش بر آب مى بینند و از هرگونه اقدامى ناامید مى شوند. گروهى مشکلات فرزندشان را انکار مى کنند و به امید علاج فورى هستند. امروزه بیش از هر زمان دیگرى مى توان به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کرد. مداخله زودرس شامل آموزش هاى ویژه و خدمات توانبخشی (گفتار درمانی - کار درمانی )، حمایت خانواده و در بعضى موارد درمان دارویى به بسیارى از کودکان مبتلا به اوتیسم در رسیدن به تجربه زندگى هرچه طبیعى تر کمک خواهند کرد. برنامه هاى آموزشى ویژه مى توانند ظرفیت کودکان را در یادگیرى، برقرارى ارتباط با دیگران و تعاملات اجتماعى افزایش دهد و همزمان مى تواند شدت رفتارهاى مخرب را کاهش دهد. درمان دارویى نیز در کاهش شدت علائم مؤثر است.

 

امروز امید زیادى به پیشرفت کودکانى است که درمان مناسب و مؤثرى گرفته اند حتى بسیارى از کودکانى که از نظر ذهنى، عقب افتاده اند در انجام کارهاى مشخصى مثل پوشیدن لباس و فعالیت هایى نظیر آشپزى و... مهارت هایى را کسب خواهند کرد. گروهى دیگر مهارت هاى تحصیلى مانند خواندن، نوشتن، محاسبات ساده را به دست خواهند آورد. بعضى دبیرستان را تمام مى کنند و گروهى نیز به دانشگاه مى روند. گروهى از کودکان مبتلا به اوتیسم نیز که در زمینه هایى مانند نقاشى، موسیقى، انجام محاسبات و... توانایى خاصى دارند، حتى بسیار بیشتر از افراد طبیعى، پیشرفت هاى چشمگیرى نشان مى دهند.
نکته مهم شروع هرچه سریع تر مداخلات درمانى است. اما نکته مهم تر این است که هیچگاه براى شروع درمان دیر نیست.

 

انواع اختلالات یادگیری

کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ممکن است در یکی یا چند مورد از زمینه‌های زیر دچار مشکل باشند: اختلال در زبان گفتاری ، اختلال در زبان نوشتاری ، اختلال خواندن و اختلال در حساب. به عبارتی ممکن است کودکی در همه زمینه‌های فوق به جز یک زمینه عملکرد خوب و مناسبی داشته باشد، ولی در یک زمینه دچار مشکل شود و به این ترتیب همپوشیهای مختلفی در زمینه‌های یاد شده ممکن است اتفاق بیافتد


درمان اختلالات یادگیری

هر چند اختلالات یادگیری اصولا مساله‌ای آموزشی است، اما از چندین جنبه مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بسیاری تلاشها در این زمینه آشکار از فرضیه نقص جزئی در مغز سود می‌جویند و بدین ترتیب می‌کوشند تا با ارزیابی مسائل فرض شده مربوط به این نقص زیستی مشکل را برطرف کنند. از جمله شیوه‌های درمانی رایج بر این اساس می‌توان به درمان رایج بر نگرشهای "ادراکی" - "حرکتی" اشاره کرد.

در این شیوه تلاش می‌شود تا موقعیتهایی برای کودک فراهم شود تا بتواند اطلاعاتی را از محیط دریافت دارد، به یکدیگر ارتباط دهد و آنها را دریابد. استفاده از روروک ، بازیهایی برای آموزش حرکت ، تمرینات روی تخته سیاه برای رشد هماهنگی حرکت و ادراک دیداری ، حل معما در این شیوه کاربرد دارد.

از روشهای درمانی دیگر می‌توان به روش "دیداری" - "حرکتی فراستیگ" و شیوه‌های رفتاری اشاره کرد. برخی از متخصصان حرفه پزشکی نیز معتقدند باید به این دسته کودکان دست کم به طور آزمایشی دارو تجویز کرد. با این حال درباره تاثیرات دارو درمانی روی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری مطالعات انجام شده بسیار اندک است. "مگا ویتامین درمانی" اولین بار توسط کوت برای درمان این اختلالات پیشنهاد شد که به استفاده از ویتامینها تا حداکثر یک هزار برابر میزان مورد نیاز بدن گفته می‌شود.

از سوی دیگر در نظر گرفتن امکانات آموزشی ویژه برای کودکان مورد توجه قرار گفته است مثلا استفاده از اتاق مرجع یا کلاسهای ویژه. با این حال مساله جای دهی مبتلایان به اختلالات یادگیری در کلاسهای مختلف هنوز مورد بحث بسیاری از متخصصان آموزش و پرورش است


[ چهارشنبه 90/12/3 ] [ 1:51 عصر ] [ آسیه عابدینی ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By themzha :.

درباره وبلاگ

به شوق صبح و سحر، شام تار هم خوب است برای گریه شدن آبشار هم خوب است تمام هفته خطا و غروب جمعه دعا کمی خجالت از این انتظار هم خوب است اگر چه لایق وصل تو نیستیم آقا ولی کشیدن ناز نگار هم خوب است گمان کنم که نمی بینمت، بگو غلط است امید دادن این بی قرار هم خوب است کسی به فکر شما نیست، همه خوبند ملال نیست دگر، کار و بار هم خوب است مرا ببند که من جای دیگری نروم برای عبد فراری حصار هم خوب است هوای شهر بد و گریه سخت و حال بد است کمی هوا وسط این غبار هم خوب است اگر نشد برسم من به پابوسی تو برای این دل من وصف یار هم خوب است برای اینکه به دست آورم دلت را من قسم به فاطمه داغدار هم خوب است مرا ببخش به دردت نخورد نوکریم که بخشش دل این شرمسار هم خوب است اگر که پای رکابت نشد شهید شوم برای کشتن ما زلف یار هم خوب است اگر اجل به وصالت مرا مجال نداد امید آمدنت بر مزار هم خوب است
امکانات وب


بازدید امروز: 33
بازدید دیروز: 106
کل بازدیدها: 984116